Гаилә
-
Ирем юл куйсын
Иремнән туйдым. Өйдә кыл да кыймылдатмый. «Эштән арып кайттым», дип, көннәр буе тик ята. Ашагач, өстәлдән пычрак савыт-сабасын да алып куя белми. Сасы оекбашларын салгач, юыну бүлмәсенә кертеп, кәрҗингә салырга дип, ничә еллар өйрәттем, файдасыз. Түр якта сала да, шунда калдыра. Диванда ауный, урыныннан торгач, япмасын рәтләп тә куймый. «Кече...
-
Җизнәсенә күзе төште
Чыбык очы туганым, төпчек кызын алып, Үзбәкстаннан кайтып төште. Ире үзбәк иде. Ике улын үзендә калдырган, бирмәгән. Бу хакта гади бернәрсәдәй сөйләде. Әниләреннән аерылып калган үсмер малайлар кызганыч иде. Балавыз да сыгып алдым. Ә чыбык очы туганның керфеге дә селкенмәде. «Аталары бит, карасын. Үзбәкләрдә хатын-кыз бетмәгән, өйләнер. Аналы булырлар», -...
-
Соңлап килгән бәхет
Юлыбыз ерак. Автобусның йомшак утыргычына җайлап кереп утырып, кулыма китап алырга өлгермәдем, күршем сүз катты. Сөйләшеп киттек. Дөресрәге, тыңлаучы барында сөйләп калыйм дигәндәй, күршем бер дә туктап тормады. Ул сөйләгәннәрне, үзгәртмичә, сезгә дә җиткерәм. Арагызда гомере буе үз парын көтүчеләрегез бардыр, бәлки. Очраклы юлдашым Сәрия кебек, сезгә дә бәхет елмаймый...
-
Акылга утырттым
Каенана белән яшәү бәхетеме, михнәтеме, миңа тәтемәде. Без өйләнешкәндә, иремнең анасы вафат булган иде инде. Без өч ир бала үстердек. Әтиләре кебек, өчесе дә йомшак булды. Бер-бер артлы өйләнештеләр, кредитка квартир да алдылар. Оныклар бәләкәй чакта еш килә иделәр. Тора-бара, эзне суыттылар. Акча кирәк булганда гына килгәлиләр. Нишлисең, аларның тормыш...
-
Акчасыз калгач, сөеклем ташлап качты
Тормыштагы бер ялгыш адымы кешенең бар гомерен үзгәртә дә куя икән. Танышымның улы Гарифҗан да үзенең бер ялгышы аркасында күпме борчу-газаплар кичергән. Очрашканда ерактан ук елмаеп, кул сузып килүче ачык йөзле егет ул. Йөрәгендә төзәлмәслек яра бардыр дип һич тә уйламассың. Бу юлы да, күрешкәч, кыенсынып кына сүз катты, үз...
-
Яхшы кулга гына тапшырам
- Әнием, мин песи баласы алып кайттым! - улымның зәңгәр күзләре ялынып миңа төбәлде. Урамда уйнап йөргәндә кычкырып йөрүче кечкенә песи баласын күргән дә, кызганып өйгә алып кергән. Ул аны шундый итеп күкрәгенә кыскан, аерып та ала алмассың кебек. Ә песигә нәрсә, күзләрен тондырып карап торуын да белә. Эченнән ул...
-
Утырып елардай булам
Гомер узып бара инде. Әмма һаман да күңелем белән яшьлегемдә калган күрше кызы Дамираны эзлим. Үзен түгел, чалымнарын. Узган-барган һәр хатын-кыз Дамирадыр кебек тоела. Кайт та, туйганчы карап, күреп кил, дип әйтерсез, бәлки. Юк, кайта алмыйм. Оятымнан кайта алмыйм. Мин ул бер гөнаһсыз кыз алында йөз, мең катлы гөнаһлы бит....
-
Ул миңа «теща» түгел, ә әни...
Читтә яшәгәннән соң, Сәлим белән Сания авылга кайтырга булалар. Һавасы чиста, бакчасы өй артында гына. Рәхәтләнеп эшлисең дә, тәмләп ашыйсың. Балалары башлы-күзле, аерым торалар. Шулай уйлыйлар ир белән хатын үзара киңәшләшкәннән соң. Саниянең әнисе дә кызы белән кияве янында гомер иткән була. Аны да калдырмыйлар. Шулай итеп, авылга кайтып, футбол...
-
Каенанаң сине көндәш санаса, нишләргә?
Әнисеннән бик иртә ятим калып, үги әни кулында үскән Гөлгенә сайланмады, беренче гашыйк булган егете Иреккә кияүгә чыкты. Тик каенана гына киленне үз итмәде. «Булачак килен әнисе тәрбиясендә үсмәгән. Ашарга пешерә белмәгән, хәтта югары белем дә алмаган гади шәфкать туташы белән язмышын бәйләп, улы бик нык ялгышты. Аларны аерырга кирәк»....
-
Язмыш ялгышы
Урамда беркем юк, чиләкләп койган яңгыр астында Ләйсирә ялгызы урамнан атлый. Киемен, чәчләрен юешләтеп бетергән яңгыр салкыны гына аның уттай янган бәгырен басарлыкмы соң?! Ул да үз баласын шәфкать-миһербанлы булсын, бәхет-шатлыкта яшәсен дип тәрбияләгән иде бит. Әллә язмыш, әллә ялгыш, тормышлар кителде дә куйды. Үзенеке түгел, улы Нәфиснеке. Барысы да...
-
«Белгәне – аңлый, белмәгәне – каргый»
Бервакыт эштән кайтканда, баскычта утыручы карт әбине күреп аптырап калдым. Олы кеше бит, берәр җире авыртадыр дип уйлап, янына тукталдым, хәлен сораштым. Җыерчыклы бите буйлап аккан яшьләренә ирек биреп сүзләрен дә әйтә алмый торды ул. Өлкән кеше юкка ярсып еламас, бер-бер хәл булгандыр да, ярдәм итәр кешесе юктыр, дип уйладым....
-
Ирем көнләшсә дә...
Буем-сыным кеше күз төшермәслек түгел. Урамда барганда каршыга килүче егетләр күзләрен ала алмыйча, елмаеп карап үтәләр. Ирем ачулана дип кенә төз аякларымның матурлыгын чалбар эченә яшерәсем юк әле. Озын итәк кияргә каенанам да бик кыстап караган иде дә, әллә мин җүләрме монашка шикелле йөрергә дигәч, тынды тагын. Илледәге хатыннар да...
-
Байлыкка кызыгу аркасында...
Үз кул көче белән тапканга канәгать булып гомер кичергән кордашымның төпчек кызы, бай тормыштан туеп, иреннән киткән. «Совет хөкүмәте безне рәнҗетмәде - өч бүлмәле квартир бирде, стипендия түли-түли институтта укытты, ел саен ял йортларына, санаторийларга путевка бирде, тиешле медицина хезмәте күрсәтте», дип элекке заманнарны сагынып сөйләп торды Миңгалим кордаш. Безнең...
-
Килен белән каенана
Кырык биш елга якын каенана белән яшәүче киленне күргәнегез бармы? Түбән Уратма авылына барганчы минем дә күргәнем юк иде. Ахирәтләрдәй гомер кичерүе Сәлимә әби белән килене Мария Бикмөхәммәтовадан бу татулыклары серен сорадым. - Үзем риза булып алдырдым. Ызгышмадык, талашмадык, бик дус яшибез, - ди туксан биш яшьлек Сәлимә әби. -...
-
Әй, димче, димче, хәлемә керче
«Туган як» газетында басыла торган «Димче» белдерүләрен мин дә кызык өчен генә булса да укып барам. Кайчакларда, бу юньлесе кем бәхетенә тияр икән, дип кызыгып та куям. Алай дисәң, ничәмә еллар җентекләп карап-укып барам, «Димче»дә басыла торган танышу белдерүләрен бирүчеләрнең берсе генә дә үзе турында бер генә яман сүз дә...
