Гаилә
-
Ялгыз әни дә мәхәббәткә лаек
Дүрт яшьлек улының комлыкта бер кыз белән уйнавын күреп, Илсөяр елмаеп куйды. Дөньяда башка уйлары юк. Уеннан тәм табып, онытылып мәш киләләр. Тырышып-тырышып комнан куыш ясыйлар. Улы үзе генә булса, уйнамас иде, ярый бу кызчык бар, дип уйлап куйды ул. - Минемчә, алар дуслашып та өлгерде, - диде янәшәсендә утырган...
-
Үзеңне яратсаң, сине дә яратырлар
Алсуга 10 яшь чагында әти-әнисе аерылыша. Шул чиккә җитәрлек булгач, нигә кушылышалар икән, дип елап күпме төннәр үткәндер. Аңа калса, әтисе дә начар кеше түгел иде кебек. Әни ни дисәң дә, әни инде ул. Сәбәбен әйтеп тормадылар, аерылыштылар. Әйтсәләр дә, бала күңеле нәрсә аңласын? Ялгышлык булган, янәсе. Шул көннән башлап...
-
Бурычлымын сиңа, әнием!
Олыгаясың, ахры, әнием. Алтмыш биш яшең тулганчы: «Арыйм, балам», - дип әйткәнең юк иде әле. Быел килеп: «Картаям бит, улым, - дидең. - Сыерны да озаграк сава башладым... Зәй дә ерагайган кебек... Кулларым да әйбер авырлыгын тоя башлады...» Шул сүзләрне ишеткәч, үткән җәй Кызыл Чапчакка кайтканда авылдашларымның: - Әниең сылу...
-
Кайнанам бәлешләре кайгыга илтте
Элегрәк бәлешләрне бәйрәм көннәрдә яки кунак килгәндә генә пешерәләр иде. Хәзер акчаң булса, көн дә бәйрәм. Шул бәйрәмнәрнең ахыры гына хәерле бетсен... Аңлаешлы булсын өчен баштан сөйлим әле. Кайнанам газета укучылардан түгел, аның «вакыты» юк. Шулай да, кем дә булса җиткерер, дип уйлыйм, «чыбыксыз» телефон тиз эшли бит. Без ирем...
-
Яшьлегем ялгышы
Мин Рәсимне бер күрүдә үк ошаттым. Аңа 20, миңа 17 яшь иде.Ул миңа бик тә акыллы, тәрбияле булып күренде. Әйткән сүзләре күңелгә үтеп керерлек иде. Шул тәмле сүзләренә ышанып, бирелгәнемне сизми дә калдым. Ни өчендер, андый ягымлы караш белән карап, андый сүзләрне яраткан кешегә генә әйтәләр кебек иде миңа. Озакламый...
-
Әнисенә карап, кызын коч
«Туган як»ның 18 август санында Суфиян ага Минһаҗевның «Гаилә учагын хатын-кыз саклый» дигән язмасын укыгач, кулыма каләм алырга булдым. Тәҗрибәле педагогның бу мәкаләсе һәркемгә өлге итеп алырлык. Моннан күп еллар элек, чакыру буенча, авыруны карарга өйләренә бардым. Ишекне эчүдән йөзе шешенгән, трусик кына кигән бер ир кеше ачты. Аның артыннан...
-
Балагызны ихтирам итегез
«Кызыма 7 яшь, быел мәктәпкә китте. Без аның белән сөйләшергә ярата идек, һәрвакыт уртак фикергә килә идек. Әмма соңгы вакытта аның дорфалана баруына игътибар иттем. Сүзләрем, дәлилләрем аны кызыксындырмый, ул аларны ишетми дә кебек. Шуны ук әбисе, апасы яки бөтенләй чит кеше әйтсә, тыңлый. Авторитетымны ничек кайтарыйм? Аида». Марина БЕСХВОСТОВА,...
-
Үрнәк гаилә
Гражданлык актларын теркәү идарәсе хезмәткәрләре Раиса һәм Николай Мерясевларны сапфир туйлары белән котлады. Аларның бергә яши башлауларына 45 ел тулды. Раиса Федоровна һәм Николай Фёдоровичка Түбән Кама муниципаль районы башлыгы Айдар Метшин исеменнән котлау хаты, мактау акты һәм Россия гражданлык актларын теркәү идарәсе органнарының 100 еллыгына багышланган юбилей медале тапшырылды....
-
Сөяркә булу гына канәгатьләндермәгән
Сөмбелә тулы һәм бик тәртипле гаиләдә тәрбия ала, бик яратып кияүгә чыга (егет тә аны үз итә). Әти-әниләренең бер-берсенә ялгыш кына да авыр сүз әйткәнен ишетмәгән, тавыш күтәреп, кырын караганын да күрмәгән кыз хыянәтне мөмкин эш дип күз алдына китерә алмый. Иптәш кызлары ирләреннән шикләнеп киңәшкә килсәләр: «Бу кеше сүзе...
-
Авылыбызның күрке ул
Зоя Волкова (минем өчен гомер буе - Зоя түти) - җиңгәм дә, күршем дә. Бик уңган батыр хатын, тик торырга яратмый. Чиркәүгә йөри, иманнарны ятларга тырыша. Авылда берәр кеше авырса, ул иң беренче булып хәлен белергә килә. Кем чирли, кем үлгән, кем туган - барысын белеп тора. 1 августта аңа...
-
Татарча өйрәтәчәкмен
Без - дини гаилә. Ике кызыбыз гимназиядә белем ала, ә бер улыбыз белән төпчек кызыбыз балалар бакчасына йөри. Ничектер шулай килеп чыкты, өйдә мин алар белән гел рус телендә генә сөйләштем. Аларга татарча сорау бирсәм дә, ни кызганыч, җаваплары гел рус телендә. Дөньяга аваз салуга ук, күкрәгемә кысып, Аллаһы Тәгаләдән...
-
Киленнең «шәбе» эләкте
Күрше Заһирлар, зурдан кубып, кече улларын өйләндерделәр. Туй көнне аларга агылган машина! Шәһәрдә укучы улы кала кызын тапкан. Әти-әнисе череп баеган базар сәүдәгәре, ди. Туксанынчы елларда Мәскәүдән товар ташып, берне алтыга сатып мантыганнар. Ул кичне күрше-тирә телендә туйга җыелган машина маркалары, бәяләре булды... Заһирлар да фермер инде, анысы. Авылның иң...
-
Без ник эчәбезме?
Мин үзем, мәсәлән, хатыныма үч итеп салгалыйм. Тәмам теңкәмә тиде. «Күрше кибеттән кайта, синнән шунысы гына да юк», дип колак итемне ашый. Тәрәзәсе дә ишегалды ягына карый бит аның! Эше юк, көннәр буе тәрәзәдән күз алмый, узган-барганны яманлап утыра. Балыкчы дип даны чыккан Әхмәтханның зур сумка, кармак күтәреп узганын күреп...
-
Йорт-җире булса...
Валя исемле танышым (исемен үзгәрттем) Түбән Камадагы квартирын сатты. Кызы белән Казанга күченделәр. Озак яши алмады, кайтты. Монда карт әнисе янында яши башлады. Эте, ике-өч песие бар. Тыныша алмадылар, Валя кешегә акча түләп, фатирдаш булып яши. Хуҗалары квартирны сатып җибәрсә, икенчесенә күченә. Күңеле чиста, кешеләргә яхшылык кына эшләүче бу рус...
-
Кеше ире дип тормый
Яшисе яшәлгән, дигән чорга җиттем. Битләрне җыерчык сарды, чәчем чаларды. Гомернең үткәне сизелмәгән дә. Каян сизелсен соң?! Башта балаларның өчесе дә аяксыздан-кулсыз иде. Эшкә киткәнче - бакчага, аннан мәктәпкә ташыдым. Зур заводта бүлек җитәкчесе булып эшләүче ирне дә көйлисе бар. Кибет, кухня, эш арасында еллар үтте дә китте. Хәзер балалар...
