Гаилә рубрикасы буенча яңалыклар
-
Акчасыз калгач, сөеклем ташлап качты
Тормыштагы бер ялгыш адымы кешенең бар гомерен үзгәртә дә куя икән. Танышымның улы Гарифҗан да үзенең бер ялгышы аркасында күпме борчу-газаплар кичергән. Очрашканда ерактан ук елмаеп, кул сузып килүче ачык йөзле егет ул. Йөрәгендә төзәлмәслек яра бардыр дип һич тә уйламассың. Бу юлы да, күрешкәч, кыенсынып кына сүз катты, үз...
-
Яхшы кулга гына тапшырам
- Әнием, мин песи баласы алып кайттым! - улымның зәңгәр күзләре ялынып миңа төбәлде. Урамда уйнап йөргәндә кычкырып йөрүче кечкенә песи баласын күргән дә, кызганып өйгә алып кергән. Ул аны шундый итеп күкрәгенә кыскан, аерып та ала алмассың кебек. Ә песигә нәрсә, күзләрен тондырып карап торуын да белә. Эченнән ул...
-
Утырып елардай булам
Гомер узып бара инде. Әмма һаман да күңелем белән яшьлегемдә калган күрше кызы Дамираны эзлим. Үзен түгел, чалымнарын. Узган-барган һәр хатын-кыз Дамирадыр кебек тоела. Кайт та, туйганчы карап, күреп кил, дип әйтерсез, бәлки. Юк, кайта алмыйм. Оятымнан кайта алмыйм. Мин ул бер гөнаһсыз кыз алында йөз, мең катлы гөнаһлы бит....
-
Ул миңа «теща» түгел, ә әни...
Читтә яшәгәннән соң, Сәлим белән Сания авылга кайтырга булалар. Һавасы чиста, бакчасы өй артында гына. Рәхәтләнеп эшлисең дә, тәмләп ашыйсың. Балалары башлы-күзле, аерым торалар. Шулай уйлыйлар ир белән хатын үзара киңәшләшкәннән соң. Саниянең әнисе дә кызы белән кияве янында гомер иткән була. Аны да калдырмыйлар. Шулай итеп, авылга кайтып, футбол...
-
Каенанаң сине көндәш санаса, нишләргә?
Әнисеннән бик иртә ятим калып, үги әни кулында үскән Гөлгенә сайланмады, беренче гашыйк булган егете Иреккә кияүгә чыкты. Тик каенана гына киленне үз итмәде. «Булачак килен әнисе тәрбиясендә үсмәгән. Ашарга пешерә белмәгән, хәтта югары белем дә алмаган гади шәфкать туташы белән язмышын бәйләп, улы бик нык ялгышты. Аларны аерырга кирәк»....
-
Язмыш ялгышы
Урамда беркем юк, чиләкләп койган яңгыр астында Ләйсирә ялгызы урамнан атлый. Киемен, чәчләрен юешләтеп бетергән яңгыр салкыны гына аның уттай янган бәгырен басарлыкмы соң?! Ул да үз баласын шәфкать-миһербанлы булсын, бәхет-шатлыкта яшәсен дип тәрбияләгән иде бит. Әллә язмыш, әллә ялгыш, тормышлар кителде дә куйды. Үзенеке түгел, улы Нәфиснеке. Барысы да...
-
«Белгәне – аңлый, белмәгәне – каргый»
Бервакыт эштән кайтканда, баскычта утыручы карт әбине күреп аптырап калдым. Олы кеше бит, берәр җире авыртадыр дип уйлап, янына тукталдым, хәлен сораштым. Җыерчыклы бите буйлап аккан яшьләренә ирек биреп сүзләрен дә әйтә алмый торды ул. Өлкән кеше юкка ярсып еламас, бер-бер хәл булгандыр да, ярдәм итәр кешесе юктыр, дип уйладым....
-
Ирем көнләшсә дә...
Буем-сыным кеше күз төшермәслек түгел. Урамда барганда каршыга килүче егетләр күзләрен ала алмыйча, елмаеп карап үтәләр. Ирем ачулана дип кенә төз аякларымның матурлыгын чалбар эченә яшерәсем юк әле. Озын итәк кияргә каенанам да бик кыстап караган иде дә, әллә мин җүләрме монашка шикелле йөрергә дигәч, тынды тагын. Илледәге хатыннар да...
-
Байлыкка кызыгу аркасында...
Үз кул көче белән тапканга канәгать булып гомер кичергән кордашымның төпчек кызы, бай тормыштан туеп, иреннән киткән. «Совет хөкүмәте безне рәнҗетмәде - өч бүлмәле квартир бирде, стипендия түли-түли институтта укытты, ел саен ял йортларына, санаторийларга путевка бирде, тиешле медицина хезмәте күрсәтте», дип элекке заманнарны сагынып сөйләп торды Миңгалим кордаш. Безнең...
-
Килен белән каенана
Кырык биш елга якын каенана белән яшәүче киленне күргәнегез бармы? Түбән Уратма авылына барганчы минем дә күргәнем юк иде. Ахирәтләрдәй гомер кичерүе Сәлимә әби белән килене Мария Бикмөхәммәтовадан бу татулыклары серен сорадым. - Үзем риза булып алдырдым. Ызгышмадык, талашмадык, бик дус яшибез, - ди туксан биш яшьлек Сәлимә әби. -...
-
Әй, димче, димче, хәлемә керче
«Туган як» газетында басыла торган «Димче» белдерүләрен мин дә кызык өчен генә булса да укып барам. Кайчакларда, бу юньлесе кем бәхетенә тияр икән, дип кызыгып та куям. Алай дисәң, ничәмә еллар җентекләп карап-укып барам, «Димче»дә басыла торган танышу белдерүләрен бирүчеләрнең берсе генә дә үзе турында бер генә яман сүз дә...
-
Икесенә бер җавап
«Туган як»ның 12 февраль санында Рәхим Вәлиевнең «Юньлесе юк» дигән, ә 24 февраль санында Әлфия Абдуллинаның, шул хатка җавап буларак язылган «Ә ирләрнең юньлесе бармы соң?» дигән язмаларын укыдым. Газета аша аларга үз фикеремне җиткерергә булдым. Рәхим энем! Хатын-кызның урынны бергә җәйгәнен һәм анда кунып чыкканын сөйләп йөргән, шул «батырлыгын»...
-
Сәвия – гомер буе ире җилкәсендә, ә мин –киресенчә...
Ирләребез бер оешмада эшләгәч, Галиләрнең гаилә хәлләре яхшы таныш. Гомерем буе Галинең хатыныннан көнләшеп яшәдем. Ыспай гәүдәле, ни кисә дә өстенә ятып тора. Чибәрлеге дә бар, тик иннек-кершәнсез урамга да чыкмый Сәвия. Үз-үзен шундый да ярата һәм яраттыра да белә, чукынчык. Үз гомерендә эшләгән көннәрен җыйсаң, берәр айга туламы икән?...
-
Ирле ирсез булып яшәп, гомерем әрәм үтә
Булачак иремне яратып кияүгә чыккан идем. Ул - авыл малае, ә мин - шәһәр кызы. Атна саен авылга кайтып, кайнанамның тәмле бәлешләрен ашап, мунча кереп килә идек. Беренче киленнәре мин булганлыктан, кадерләделәр. Балаларны да эшкә өйрәтергә, тәрбияләргә булыштылар. Хәзер икесе дә мәрхүмнәр инде. Алар исән булса, бәлки бу хәлләр дә...
-
Авыру, карт әти-әнине онытмыйк
«Гаилә» сәхифәсендә ирләр һәм хатыннарның бер-берсеннән зарланган хатлары еш басыла. Гаилә бит әле ул ир белән хатын һәм аларның балаларын гына үз эченә алмый. Анда иң хөрмәтле, иң кадерле кеше булырга тиешле әбиләр, бабайлар да бар. Заманында үз кызларын, улларын хәлләреннән килгәнчә тәрбияләп, карап үстергән, оныкларына булышкан ата-ана картлык бусагасына...
