Гашыйклар сәер халык

Бер үзеңдә күпме наз,

Ә күңелгә һаман аз.

Син, әйтерсең, бер могҗиза,

Син соңарган моңлы яз.

Син, гүзәлләр патшасына,

Мин бер сүзсез буйсынган.

Соңгы көннәрдә тормышым

Гүя тоташ туй сыман.

Кочакка килә аласы,

Торам, теләкне тыеп.

Узган бит андый чакларым

Яратырга баш җуеп.

Шун(ы)сы бераз өркетә,

Алда безне ни көтә?

Бу – вакыт гомер йомгагын

Нигә ашыгып сүтә?

Гашыйклар бит сәер халык,

Кагылды менә җиле.

Язган икән шушы яшьтә

Булырга миңа «тиле».

Рифкать Имаев

Фото: https://pixabay.com/ru/