Сезгә әйтәм, асыл затлар

Сез матурлар, 
                 асыл затлар, 
Сез бит –
            дөнья тоткасы. 
Шуңа күрә 
                  бу тотканы 
Ешрак килә тотасы.

Кайда гына 
                   эшләмисез:
Сез пешекче, тегүче,
Гаилә башлыгы да сез,
Сез машина йөртүче.

Дөнья мәшәкатен, 
                            йөген
Бездән күбрәк 
                    тартасыз.
Бәлки шуңа 
             картаймыйсыз,
Гел яшь булып каласыз.

Фәнни ачышлар 
                        ясыйсыз,
Идарәдә башлык сез.
Ир-атлар күңелен 
                    балкытып
Торган йөзек кашы сез.

Сөйләмегез 
              татлы-баллы,
Ә тел үткен 
                    кылычтан.
Холыкларыгыз сезнең
Коелган бит корычтан.

Кыл кебек 
            нечкә күңелегез,
Нурлы кояш – йөзегез.
Бәхет диңгезендә 
                         һәрчак
Рәхәтләнеп йөзегез!
Нур АБДУЛ.